Category: Պատումներ

First week
Second week
Third week

It’s hard to belive that winter camp is already over. Everything was so cool and fun. But for now let’s talk about the last week.

We took part in an Intellectual competitions. Our team answerd many questions and learned new things.

This week I presented my research work about Spanish-Armenian holidays and festivals.

We also played many board games, summarized the epic poems with Nune Movsisyan. We’ve also been in theatrical performance. And had a meeting with psychologist Susanna Chalikyan as well.

I can’t belive that winter camp’s second week is already over. This week was so full with different activities, such as board games, sports, meetings and discussions.

During this week we had meetings with Nune Movsisyan, Nune Aydinyan, Hasmik Ghazaryan and Ashot Tigranyan.
With Nune Movsisyan me discussed our researches about the epic poems (btw this is my work). With Hasmik Ghazaryan we read a short story, which was called «Պարացելսի վարդը» and examined it. Then with Mr Tigranyan we did a test and had an interesting conversation. And in the end with Nune Aydinyan we payed “Politea”.

This week we had a military training. That was so interesting because we got to know some things about the army. And we had a physical exercise class as well, and as lask week it went so well.

We went to skiing. Ohh, that was so fun with the group, we truly enjoyed our time.

We also took part in an Intellectual competitions. Well we didn’t win but at least we answerd many questions and learned new things.

Can’t forget to talk about the most interesting thing that our group did this week (unfortunately I wasn’t able to take part in beacause I had a cold). So out camp group stayed in school for 24 hours. They did many interesting things and spend unforgettable time.

The first week of winter camp is already over. As we know, after Christmas holidays, it’s hard to get back to everyday classes. But our school has found a way. In January we have a camp, and during those three weeks we spend a great time by doing projects, group activities, having meetings, discussions and trips as well. Also during the camp, we not only make new friends, but also get closer to the people we already know.

This year I’m in Irina Apoyan’s group, and I’m so happy for that, because both the teacher and the children provide a happy, interesting, educational atmosphere.

The first week was so exciting and full. We did many activities and one of my favorites was the “Unsolved case”, which was a murder case and we had to solve it and find the killer. It was so much fun!

I can’t imagine our camp without meetings and discussions. We had meetings with three teachers. The first one was with Nune Movsisyan. We talked about epic poems, which was so interesting. Also we got to know that our Armenian epic “Sasuntsi David” is one the best in the world. And we learned about other countries’ epics. For example I did a research and wrote about a Spanish epic called “Song of my Cid“.

The next day we had a meeting with Elena Sargsyan. We read “Antaramner” by Narine Abgaryan and had a discussion about it. You can read my thoughts about the story here.

And the last meeting was with Hasmik Ghazaryan. We watched a movie called “Crush” and discussed the details during the meeting. Here is my thoughts about the movie.

During the week we visited the art school as well and studied pottery.

I would like to highlight that we also had a PE class, which was so fun. At first we did stretching then other activities. In the end of the class we played a game.

Can’t forget to mention about the board games we played and translations we did (here is mine). Also the dance class.

So, after this exciting week I can’t wait for the upcoming weeks.

Այսօր սեպտեմբերի մեկն է՝ գիտելիքի օրը։ Այս օրը տարբեր կրթական հաստատություններում նշվում է տարբեր կերպ։ Իմ դպրոցում՝ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում, այս օրը յուրահատուկ է իր ճամփորդություններով։ Յուրաքանչյուր սովորող ունի ընտրության հնարավորություն, ըստ որի սովորողը կարող է ընտրել ճամփորդության ուղղությունը։ 
Ուղղությունները ուսումնասիրելուց հետո, ցանկացա նոր ուսումնական տարին սկսել թանգարան այցելելով։ Այնուհետև թանգարանների ցանկն ուսումնասիրելուց հետո, հայտագրվեցի «Նկարիչների միությունում» տեղի ունեցող Արթինի ցուցահանդեսին։  
Այնտեղ ներկայացված էր Արթինի՝ նույն ինքը Հարություն Հարությունյանի, ստեղծագործությունները։ Նկարչի հետ հանդիպելուց և նրա աշխատանքներն ուսումնասիրելուց հետո ուղևորվեցինք Կերամիկայի ցուցասրահ, որտեղ լինում էի արդեն երրորդ անգամ, սակայն այցերի քանակը ամեն անգամ նոր տպավորություններ ստանալու հետ կապված չէ, քանի որ ամեն անգամ տեսականին լինում է տարբերվող նախորդ անգամների համեմատ։
Նման մեկնարկը նոր ուսումնական տարվա համար համարում եմ շատ հաջողված, որովհետև ամառային արձակուրդից հետո ցանկություն է լինում դասընկերների հետ ժամանակ անցկացնելու, և այն, որ այդ ժամանակը անցկանցվում է նաև նոր բան սովորելու և բացահայտելու համար, չի կարող հաջողված չհամարվել։

Կրթահամալիրում սովորելու տարիներին Արատեսը դարձել է ճամփորդությունների ամենահարազատ վայրը։ Իսկ ամառային արձակուրդների դեռ կեսը չանցած արդեն շատ էի կարոտել իմ ընկերներին և ուսուցիչներին և եռօրյա ճամփորդությունը դեպի Արատես թվաց շատ լավ հնարավորություն։ Տվյալ ճամփորդությունը նաև օգնեց ձերք բերել նոր ընկերներ և ծանոթություններ, որովհետև ճամփորդության մի մասն էր լինելու «մուտքի ճամբարի» անդամները։
Դեպի Արատես ճանապարհն անցավ շատ հետաքրքիր, քանի որ ունեցանք գեղեցիկ կանգառներ և ուշագրավ քննարկումներ։
Եվ ահա, արդեն Արատեսում ենք՝ պատված աննկարագրելի գեղեցիկ բնությամբ։ Օրերն այստեղ անցնում են շատ հրաշալի՝ պայմանավորոված միջավայրով, եղանակային պայմանով և հրաշալի խմբով։
Այնտեղ գտնվելիս պարտադիր այցելելու վայրերից է Արատեսի վանքը՝ որտեղ գնացինք քայլքով, իսկ ճանապարհին նաև կանգառ ունեցանք գետի մոտ, որի շուրջ նստեցինք ու զրույցի բռնվեցինք։
Երեկոյան խարույկի ժամը ինձ համար ամենասպասված պահն է ճամփորդություններում։ Հատկապես նոր ընկերների հետ դա դառնում է ավելի հաճելի, քանի որ ավելի խորն էինք ծանոթանում միմյանց հետ, նրանց պատմում կրթահամալիրի մասին, ինչպես նաև երգում, խաղում ճամանցային խաղեր և պարզապես զրուցում առօրյայից։
Վերադարձի օրն ունեցանք մի քանի կանգառ, որոնց մասին կարող եմ երկար խոսել՝ պատմելով նրանց գեղեցկության մասին, որի համար շնորհակալ ենք Տիար Բլեյանին՝ մեզ նման վայրեր առաջարկելու համար։
Առաջին կանգառը Օրբելյանների քարավանատունն էր, որի մասին լսում էի առաջին անգամ, սակայն շատ տպավորված եմ պատմական այդ գեղեցիկ վայրով։ Ծակքարը ևս մտնում էր մեր կանգառների մեջ։ Դրա մասին առաջին անգամը չէր, որ լսում էի, սակայն իմ իմացածը գտնվում էր Շիրակի մարզում։ Եվ անկեղծ ասած միմյանիցից շատ էին տարբերվում, սակային երկուսն էլ գեղեցիկ էին իրենց յուրահատկությամբ։ Չեմ կարող չխոսել նաև «Բերդ» գյուղի մասին, որտեղից բացվում էր աննկարագրելի գեղեցիկ տեսարան դեպի Սևանա լիճ։

Ավարտվեց ուստարվա վերջին և ամենասիրելի շրջանը՝ չորրորդ կիսամյակը, կամ այլ կերպ ասած ամառային ճամբարը։
Ճամբարային շրջանում եղել եմ Ռուզաննա Սարգսյանի ջոկատում։ Առաջին անգամը չէ, որ ճամբարն անցկացնում եմ հենց նրա հետ, որովհետև ամեն անգամ ծրագիրը լինում է էլ ավելի հետաքրքիր ու բազմազան։
Ամառային ճամարը տևեց ընդամենը երկու շաբաթ, բայց անցավ շատ հագեցած, հետաքրքիր, որին նաև նպաստել են ջոկատի մյուս անդամները։
Սկզբում նշեմ, որ խմբում կային մարդիկ, որոնց ծանոթ չէի, կամ լավ չէի ճանաչում։ Ընկեր Ռուզանի ստեղծած ընկերական ջերմ մթնոլորտում օրերն այդպես անցկացնելը հնարավոր չէր լինի, ուստի հենց առաջին օրվա ավարտից հետո ծանոթ էի արդեն բոլորին, իսկ հետագա ճամփորդությունների, զրույցների շնորհիվ նրանց ավելի լավ սկսեցի ճանաչել։
Առաջին շաբաթվա ընթացքում հասցրել ենք դիտել ֆիլմ և ունենալ քննարկում դրա շուրջ, իրականացրել ենք խոհանոցային նախագիծ, նաև մարզական խաղեր։ Իսկ շաբաթվա վերջում ներկա ենք եղել «Ցտեսություն-ցնծություն» տոնախմբությանը։
Երկրորդ շաբաթն ավելի հագեցած էր։ Շաբաթը սկսվեց Հասմիկ Ղազարյանի հետ համագործակցային նախագծով։ Հաջորդ օրն այցելեցինք Գյումրի և ունեցանք անմոռանալի օր, որին ավելի մանրամասն կարող եք ծանոթանալ այստեղ։ Հետո մարզական պարապմունքներով լի օր ունեցանք։ Դե իհարկե նաև անպակաս էին խննարկումները, սեղանի խաղերն ու զրույցների։ Իսկ ճամբարի վերջին օրն անցկացրեցինք Կոնդում։
Այսպիսով ավարտին մոտեցավ 10-րդ դասարանը թողնելով միայն գունավոր հուշեր։

Ըստ շատերի Հայաստանը փոքր է այլ երկրների հետ համեմատած։ Բայց արդյո՞ք մենք ծանոթ ենք այս փոքր երկրի գոնե 50%-ին։ Պատասխանը շատերի դեպքում միանշանակ բացասական է։ Այսօր՝ հունիսի 7-ին, ամառային ճամբարի շրջանակներում բացահայտեցինք Հայաստանի հրաշքներից մեկին՝ Գյումրիին։ 
Բազում անգամներ եղել էի այնտեղ, սակայն դրանք պարզապես այցեր էին, իսկ այս անգամը՝ ԲԱՑԱՀԱՅՏՈՒՄ։
Գյումրին այնքա՜ն հարուստ քաղաք է։ Հարուտ է իր մշակութային արժեքներով, ազգին տված հանճարներով։ Շատ-շատ եմ կարևորում իր պահպանողականությունը։ Այնտեղ շինությունների մեծ մասն ունի պատմություն՝ «Վառեմ մարեմ»-ի պատշգամպը, «Մեր մանկության տանգո» ֆիլմի անկյունը, «կարկտան» պատը, «բարի լույս»-ի տունը, «Կալբաս»-ի այգին, վարսավիրանոցը (որը երկրաշարժից հետո կանգուն է մինչ օրս)։ Նմանատիպ շարքը կարելի է անվերջ շարունակել։
Գյումրիում նաև յուրահատուկ են մարդիկ՝ իրենց հումորի գացումով, բարեստրտությամբ և ժպիտներով։
Այց ունեցանք նաև մինի թանգարան, որտեղ տեսանք երաժշտական գործիքների փոքրացրած և թղթից պատրաստված տարբերակները։ Այցելեցինք Թումոյի շենք, եկեղեցիներ, «Զանան» ազգային տարազների արտադրամաս։ Ինչպես նաև հանդիպեցինք Գյումրիի զարդերից մեկին՝ Ասլանին։
Դե իհարկե չեմ կարող չնշել Իտալիայի պատվո հյուպատոսի հետ հանդիպման մասին, ով մեզ տվեց հնարավորություն ծանոթանալ կերամիկայի արտադրման հետ։
Ու վերջում գուզեմ ըսել, օր Գյումրին իրոք ՍԻՐԵՄ ԳԸ։

Առօրյայից կտրվել էր պետք։ Նոր վայրեր բացահայտել էր պետք։ Ընկերների հետ արկածներ փնտրել ու նոր ծանոթություններ էր պետք։
Այս և այլ բաներ, որոնք պակասում էին մեր առօրյա կյանքում, լրացվեցին ռազմամարզակն քառօրյա ճամբարի շնորհիվ։
Մայիսի 19-ի առավոտյան տրվեց մեր ռազմամարզական ճամբարի մեկնարկը։ Ճանապարհը շատ հետաքրքիր էր՝ հատկապես հարազատ ընկերների հետ։ Հաղթահարեցինք Շատիվանքի բարձունքը՝ տեղացիների հետ։ Այնուհետև շրջեցինք Շատինի միջնակարգ դպրոցով, ծանոթացանք շինությանն ու դասընթացնեի մեթոդիկային։ Օրը շարունակվեց Վայքում, որտեղ տեղավորվելուց, ջոկատների բաժանվելուց և ընթրելուց հետո վառվեց երեկոյան խարուկը, որի շուրջ ընթացավ մեր առաջին օրվա հերթապահությունը։
Երկրորդ օրը սկսվեց հավաքով։ Հավաքից հետո կատարեցինք նախավարժանք, ստացանք ինքնապաշտպանության դասեր և հավաքվելով նախաճաշի սեղանի շուրջ քննարկեցինք մեր օրվա անելիքները։ Օրը հագեցած էր ռազմական պարապմունքներով՝ սովորեցինք զենքից, ատրճանակից, նռնակից և ականից օգտվել և դրանք գործածել։ Հետո ունեինք ազատ ժամ, որը որոշ ընկերներիս հետ միասին անցկացրեցինք ընթերցանությամբ։ Դե հետո նորից երեկոյան խարույկ, զրույցներ, զվարճալի պատմություններ և իհարկե հերթապահություն։
Արդեն նախավերջին օրն էր։ Պետք է լքեինք Վայքի արդեն հարազատ դարձած ռազմաբազան և մեր վերջին օրն անցկացնեինք սիրելի Արատեսում։ Արատեսում էր նաև 9-րդ դասարանցինքերի ջոկատը և մեր ռազմական պարապմունքները շարունակվեցին նրանց հետ միասին։ Եվ արդեն եկավ վերջին խարույկի հերթ… Արդեն առօրյա էր դարձել օրն ամփոփել կրակի շուրջ։ 
Հաջորդ օրը՝ մայիսի 22-ին, վերադարձանք Երևան։ Ինչպես ասել էի պատումի սկզբում, ճամփորդության միջոցով լրացրեցինք որոշ բացեր մեր առօրյայից։ 

View this post on Instagram

A post shared by Նարե (@nare___hakobyan)

Այսօր՝ մարտի 7-ին, տեղի ունեցավ «Ակտիվ ուսումնառություն ԳիտՍԵՐունդի հետ» համաժողովը՝ Հայաստանի Ամերիկյան համալսարանում (ՀԱՀ)։ Մասնակցեցի կենսաբանության և ինֆորմատիկայի դասընթացներին։
Կենսաբանության դասընթացի ժամանակ խոսեցինք նյարդային և հումորալ կարգավորումների մասին։ Իրականցվեց հարց ու պատասխան, նաև տվյալ թեմայի շուրջ ունեցանք փոքրիկ խաղ։ Անցավ շատ հետաքրքիր, որին նպաստեցին աշակերտների ու ուսուցիչների անմիջական շփումը, ինչպես նաև թեմայի մատչելի ու հետաքրքիր բացատրելը։
Կենսաբանության դասընթացն ավարտվելուց հետո օգտվեցինք հյուրասիրությունից և մյուս դասընթացին սպասելու ժամանակ ծանոթացանք համալսարանին։
Ինֆորմատիկայի դասընթացի ժամանակ ընտրված էր հեռավար ուսուցման թեման։ Ունեցանք հետաքրքիր քննարկում, ծանոթացանք նյութի մանրամասներին։
Համաժողովն անցավ շատ հետաքրքիր և ուրախ եմ, որ դարձա դրա մի մասը։