Posted in Ռուսերեն 8

8-10 января

Написать 7 фактов, которые вы узнали из истории армянского коньяка, прочитанной в классе.

Ереванский коньячный завод «Арарат»

1.Начало армянского коньячного производства было положено в 1887 году в Эривани купцом и филантропом Нерсесом Таиряном.

2.При финансовой поддержке друзей и родственников, производство оснастили перегонными аппаратами шарантского типа и оборудовали помещение для выдержки спиртов.

3.Когда в 1899 году успешное предприятие перешло к российскому товариществу «Шустов и сыновья».

4. Один из них, Мкртыч Мусинянц, выдающийся технолог и автор оригинальных рецептур, стал бессменным управляющим завода, а также автором первого армянского марочного коньяка «Финь-Шампань Отборный» (1902).

5.Потеря спиртов уничтожила бы многолетний труд сотен людей, да и будущее самого производства. Однако завод уцелел, и после революции в качестве ценнейшего армянского предприятия был национализирован. А в 1923 году в числе прочих компаний, производящих алкоголь в Армении, вошел в трест «АРАРАТ».

6.Самые яркие достижения армянского коньяка в период Советского союза неразрывно связаны с именем Маркара Седракяна. Выдающийся специалист, неутомимый творец и гениальный мастер, он всю свою жизнь и творческий путь посвятил Армении, которую любил беззаветно. 

7.На всесоюзных и всемирных конкурсах его творения завоевали множество золотых и серебряных наград, а самому Седракяну принесли звание «Мастера Мастеров» и медаль «Рыцарь дегустации».

2. Найти интересные факты и материалы о коньяке , поместить в блоге.

Интересные факты о коняке

В XII веке в городе Cognac в долине реки Шарант на юго-западе Франции производили сухое белое вино, очень популярное в Скандинавских странах и в Великобритании. Вино было очень хрупким, и когда в XV веке его пытались вывезти в теплые страны, оно портилось. Чтобы избежать этого, а также больших налогов на вывоз спиртных напитков, виноделы стали получать концентрат, который при малом объеме имел большую крепость. А позже было замечено, что от хранения в дубовых бочках спиртное качественно улучшалось, приобретая красивый золотистый цвет и оригинальный вкус.

Традиционный французский сорт винограда, используемый в производстве коньяка, — треббиано, во Франции известен под названием уньи блан (Ugni Blanc). В настоящее время именно уньи блан обеспечивает более 90% производства коньяка. 1 мая 1909 года производится географическая разметка зоны производства коньяка, а с 1936 года коньяк законодательно утверждён и защищён как Appellation d’Origine Contrôlée (контролируемое название по происхождению).

Употребление напитка зависит от его свойств, коньяки подразделяются на мягкие и более терпкие. В настоящее время уже сложно говорить о традициях употребления коньяка, ибо время стремительно всё меняет. До недавнего времени традиционным бокалом для коньяка считался снифтер (англ. to sniff — нюхать, вдыхать носом), шарообразный бокал, зауженный кверху, с большой чашей (180-240 мл) и короткой ножкой. Этот бокал держали в ладони, согревая коньяк её теплом, вращали коньяк по стенкам чаши и наслаждались его ароматами, погружая нос в бокал.

XII դարում Ֆրանսիայի հարավ-արևմուտքում գտնվող Չարենց գետի ափի կոնյակի քաղաքում արտադրվում է չոր սպիտակ գինի, որը շատ տարածված է սկանդինավյան երկրներում և Մեծ Բրիտանիայում: Գինին շատ փխրուն էր, և երբ XV դարում փորձեցին այն տանել տաք երկրներ, այն փչացրեց: Խուսափելու համար դա, ինչպես նաև ալկոհոլային խմիչքների արտահանման բարձր հարկերը, գինեգործները սկսեցին ստանալ խտանյութ, որն ուներ մեծ ուժ ՝ փոքր քանակությամբ: Եվ ավելի ուշ նկատվեց, որ կաղնու տակառներում պահեստից ալկոհոլը որակապես բարելավվել է ՝ ձեռք բերելով գեղեցիկ ոսկե գույն և յուրօրինակ համ:

Կոնյակի արտադրության մեջ օգտագործված ֆրանսիական խաղողի ավանդական բազմազանությունը ՝ Trebbiano, հայտնի է Ֆրանսիայում Ուգնի Բլանշ անվան տակ: Ներկայումս Uni Blanc- ը ապահովում է կոնյակի արտադրության ավելի քան 90% -ը: 1909 թվականի մայիսի 1-ին իրականացվում է կոնյակի արտադրության տարածքի աշխարհագրական նշում, և 1936 թվականից ի վեր կոնյակը օրինականորեն հաստատվում և պաշտպանվում է որպես Appellation d’Origine Contrôlée (վերահսկվող անուն ըստ ծագման):

Խմիչքի օգտագործումը կախված է դրա հատկություններից, կոնյակները բաժանվում են փափուկ և ավելի տտիպ: Հիմա դժվար է խոսել կոնյակի օգտագործման ավանդույթների մասին, քանի որ ժամանակը արագորեն փոխում է ամեն ինչ: Մինչև վերջերս դիպուկահարը համարվում էր կոնյակի ավանդական բաժակ , գնդաձև բաժակ, նեղացած, լայն գավաթով (180-240 մլ) և կարճ ոտքով: Այս բաժակը ձեռքի ափի մեջ էր, կոնյակն իր ջերմությամբ տաքացնում էր, նրանք կոնյակը պտտեցին ամանի պատերի վրա և վայելում էին դրա բույրերը ՝ քթը լցնելով բաժակի մեջ:

Posted in Տեխնոլոգիա 8

Դդում

Cucurbita 2011 G1.jpg

Արմատային համակարգն առանցքային է։ Ցողունը մագլցող է, գետնատարած, ճյուղավորվող։ Տերևները հերթադիր են, ամբողջական կամ թաթաձև-բլթակավոր, խոշոր, երկար տերևակոթերով, թավոտ։ Ծաղիկները բաժանասեռ են, խոշոր, դեղին, մեկական։ Ծաղկում է մինչև ուշ աշուն։ Պտուղը կեղծ հատապտուղ է, մսալի, տարբեր մեծության, ձևերի և գույների։ Պտուղները պարունակում են շաքարներ, հանքային և պեկտինային նյութեր, կարոտին (A-նախավիտամին), օսլա, վիտամիններ և այլն։ Դդմի սերմերից ստանում են յուղ, պատրաստում հակաճիճվային դեղամիջոց։ Օգտագործում են սննդի մեջ (եփած, տապակած մուրաբա)։ Դդումը ջերմասեր է, երաշտա- և չորադիմացկուն։

Posted in Տեխնոլոգիա 8

Ուսումնական չրանոց Միջին դպրոցում

Վերջերս Միջին դպրոցի ջերմոցը վերափոխվեց ուսումնական չրանոց-չորանոցի: Նորամուտը մեկնարկեցինք մեծ քանակությամբ արքայանարնջի չիր պատրաստելու տեխնոլոգիայով:  Դժվարը սկիզբն էր… հետո նորամուծություն չրանոցի աշխարհում` գազարի չիր. դեռ կպատմենք… Իսկ չրի պատրաստման աշխատանքը առիթ էր մի գործի շուրջ նորից համախբվելու: Գործը սկսել ենք մեծ ոգևորությամբ` մեծով, փոքրով. ու հաջախ վազում ենք չրանոց ու ստուգում` ինչքան են չորացել մեր ամանորյա չրերը:

Posted in Կենսաբանություն 8

Դելֆիններ

10 փաստ դելֆինների մասին

1.Դելֆինները լողում են շրջանաձև և մի աչքով միշտ հետևում են, որպեսզի գիշատիչները չմոտենան իրենց: Որոշ ժամանակ անց նրանք սկսում են լողալ հակառակ ուղղությամբ ու սկսում են արդեն հետևել մյուս աչքով:

2.Դելֆինների միջին արագությունը կազմում է 5-12 կիլոմետր ժամ: Այն կախված է իր վիճակից և տեսակից, որոշ արագ դելֆինները կարող են զարգացնել մինչև 32 կ/ժ արագություն:
    

3Դելֆինները ապրում են խմբերով, դրա համար էլ նրանց մոտ զարգացած է փոխադարձ օգնությունը: Նրանք միշտ օգնում են թուլացած դելֆիններին մնալ ջրի երեսին, որպեսզի շնչահեղձ չլինեն . Հայտնի են պատմություններ այն մասին, թե ինչպես են դելֆինները հասնում օգնության խեղդվող մարդկանց: Նրանք երբեք իրենց թշնամաբար չեն պահում:
    

4.Ամենաաղմկահարույց բացահայտումը դարձավ դելֆինների անունների առկայությունը որոնցով իրենք իրար տարբերում են: Նույնիսկ յուրաքանչյուր դելֆին ծննդյան օրվանից ստանում է իր անունը: Դրանք հաստատվեցին փորձարկումների արդյունքում. ձայնագրված սուլիչ-ազդանշանով, կարևորելով անունը, լսելով անունը արձագանքում է նույն դելֆինը:
    

5.Դելֆինները ֆիզիոլոգիապես նման են մեզ: Մենք և դելֆինները շնչում ենք թոքերով: Երկուսն էլ ունեն քառախուց սիրտ և ամբողջ ուղեղը համարյա նույնն է: Մարդիկ և դելֆինները տաքարյուն արարածներ են: Նույնիսկ չափսերը մոտավոր նույնն են, նրանց և մարդկանց հասակը արտահայտված մետրերով հասնում է 1, 5-2 մետր:
    

6.Դելֆինների մեծամասնությունը չեն տեսնում իրենց առջևի առարկաները: Դելֆինները և նույնիսկ կետադելֆինները առարկաները քննելիս պառկում են կողքի և ուսումնասիրում դրանք սկզբում մեկ աչքով հետո մյուս:
    

7, Դելֆինները շնչում են օդով: Նրանք ձկների նման չունեն խռիկներ, սակայն ունեն թոքեր և շնչառական ուղիներ, իրանի վերին հատվածում, կետերը և դելֆիները օգտագործում են, որպեսզի արձակեն տարբեր ձայներ: Հաճախ նրանք պահում են շունչը 7 րոպե բայց կարող են ջրի տակ մնալ մինչև 15 րոպե:
    

8, Դելֆինները օգտագործում են էխոլոկացիոն ֆունկցիան, որոնց մեջ կան նույն սկզբունքները, ինչպես ռադարների մոտ, և դրանք օգտագործվում են սնունդ հայթհայթելու համար:
    

9. Դելֆինները կարողանում են իրենց ճանաչել հայելու մեջ:


     10. Ունենալով բաց վերքեր` դելֆինները կարող են լողալ կեղտոտ ջրերում և ոչ մի վարակ ձեռք չբերել: Պարզվում է, որ դելֆիններին ոչ մի վարակ չի կպչում: Հայտնի է, որ այս կենդանիների իմունային համակարգը նման է մարդկայինին, բայց ինչպե՞ս են նրանք կարողանում հեռու պահել իրենց տարբեր տեսակի վարակներից:
     Բաց վերքերի դեպքում դելֆինների մոտ չեն բացվում նյարդային վերջավորությունները: Բայց դա չի նշանակում, որ նրանք ընդհանրապես ցավ չեն զգում:

Սակայն, լուրջ վնասվածք ստանալու դեպքում նրանք կարողանում են ուղղակի ուշադրություն չդարձնել դրան: Համարվում է, որ դելֆինների օրգանիզմն արտադրում է հատուկ ցավազրկող (մորֆիինման):