
Համո Սահյանի բանաստեղծություններին ծանոթ եմ վաղ հասակից։ Տարեց տարի ավելի խորն եմ ուսումնասիրում նրա աշխատանքները։ Նրա ստեղծագործություններում գերակշռում է սիրո, բնության, հայրենիքի թեմաները։ Դրանք շատ բան կարող են պատմել գրողի մասին։
Դու ինձ թողել էիր մենակ,
Նորից գնում էիր հեռու…
Հաշտվել էի քո մեղքի հետ,
Բայց ուժ չկար քեզ ներելու: «Դու ինձ թողել էիր մենակ»
Ում համար իմ ուշքը գնաց,
Նա ինձ համար երազ մնաց,
Բայց երբ հետո ուշքի եկավ
Որ ջուր պիտի շաղեր վրաս,
Ուշքի բերեր ժամանակին,
Ուշացել էր…Ուշ էր արդեն: «Ում համար իմ ուշքը գնաց»