Այս ժամանակակից թանգարանը բացվել է 2002 թվականին Եվա «Էվիտա» Պերոնի մահվան 50-րդ տարելիցին։ Այս ժամանակակից թանգարանը, որը տեղակայված է 20-րդ դարի սկզբի գեղեցիկ քաղաքային տանը, հետաքրքիր պատկերացում է տալիս Արգենտինայի ամենահայտնի առաջին տիկնոջ կյանքի և ժամանակների մասին։
Թանգարանի հավաքածուն ներառում է Էվիտային պատկանող զգեստներ, առարկաներ և հուշանվերներ, մինչդեռ ինտերակտիվ ցուցանմուշները կենտրոնանում են նրա կյանքի տարբեր պահերի վրա, ներառյալ դերասանուհու կարիերան, նախագահ Խուան Դոմինգո Պերոնի հետ հարաբերությունները, քաղաքական և սոցիալական աշխատանքը: Այն նաև ցույց է տալիս Արգենտինայի ազգային կյանքն այն ժամանակ. ժամանակակից առարկաների ցուցադրությամբ և լուսանկարչությամբ:
Երբ Մասաչուսեթսի փոքրիկ քոլեջից չորս դասընկերներ տեղափոխվում են Նյու Յորք՝ իրենց ուղղին ստեղծելու համար, նրանք աղքատ են և ոգևորվում են միայն իրենց ընկերությամբ և ձգտումներով: Նրանցից մեկը բարի, գեղեցիկ Վիլեմն է, ձգտող դերասան; ՋԲ, Բրուքլինում ծնված նկարիչ, որը ձգտում է մուտք գործել արվեստի աշխարհ; Մալքոլմը, հուսահատված ճարտարապետ նշանավոր ֆիրմայում; և իհարկե խելացի, բայց միևնույն ժամանակ առեղծվածային Ջուդը։ Տասնամյակների ընթացքում նրանց ընկերությունը խորանում է: Այնուամենայնիվ, նրանցից յուրաքանչյուրը գիտակցում է, որ իրենց ամենամեծ մարտահրավերը Ջուդն է, ով միջին տարիքում տաղանդավոր դատավար է, սակայն հոգեպես կոտրված մարդ, նրա միտքն ու մարմինը խոցված են անասելի դաժան մանկությունից: Նա ոչ միայն չի կարողանա հաղթահարել այն, այլ դա հավերժ կսահմանափակի իր կյանքը:
Գրողի մասին
Հանյա Յանագիհարան ծնվել է 1974 թվականին Լոս Անջելեսում։ Յանագիհարան մասամբ ճապոնական ծագում ունի: Մանուկ հասակում Յանագիհարան հաճախ էր տեղափոխվում ընտանիքի հետ՝ ապրելով Հավայան կղզիներում, Նյու Յորքում, Մերիլենդում, Կալիֆոռնիայում և Տեխասում: Նա հաճախել է Հավայան կղզիների Փունահու դպրոցը: Քոլեջից հետո Յանագիհարան տեղափոխվեց Նյու Յորք և մի քանի տարի աշխատեց որպես հրապարակախոս: Նա գրել և խմբագիր է եղել Condé Nast Traveler-ում: Նրա առաջին վեպը՝ «Մարդիկ ծառերի մեջ» վեպն է, որը մասամբ հիմնված է Դանիել Կարլետոն Գայդուսեկի իրական կյանքի վրա, գնահատվել է որպես 2013 թվականի լավագույն վեպերից մեկը։
Մեջբերումներ
Ամեն ինչ էլ կարող է կոտրվել, և երբեմն դրանք վերանորոգվում են, և շատ դեպքերում հասկանում ես, որ անկախ նրանից, թե ինչն է վնասվում, կյանքը վերադասավորվում է՝ փոխհատուցելու քո կորուստը:
Այն, ինչ նա գիտեր, գիտեր գրքերից, իսկ գրքերը ստում էին, դրանք ավելի գեղեցիկ էին նկարագրում ամեն ինչ:
Նրանցից ոչ մեկը հետաքրքրված չէ ուրիշի պատմությունները լսելով. նրանք միայն իրենցն են ցանկանում պատմել:
Կարծիք
Անհերքելիորեն կասեմ՝ տխուր գիրք է, և այն ինչ-որ կերպ փոխում է ընթերցողին, ու դա տեղի ունեցավ նաև ինձ հետ: Սա միանշանակ թեթև ընթերցանություն չէ, բայց ես հավանեցի կարդալու յուրաքանչյուր վայրկյանը: Յուրաքանչյուր կերպար, յուրաքանչյուր զգացում և յուրաքանչյուր հարաբերություն, որը նկարագրված է այս գրքում, այնքան ինտենսիվ և գեղեցիկ է: Խորը նստած ցավը կամ հերոսների միջոցով արտահայտված մաքուր ուրախությունը ազդում է ընթերցողի էության մեջ: Որոշ կերպարների միջև սերն իսկապես ոգեշնչող իդեալ է: Ընթերցանության ընթացքում ընթերցողը շատ կմտածեք գրքի մասին, ի շնորհիվ մարդկային հույզերի բարդության, որն այդքան շոշափելի է նկարագրված այս գրքում:
«Նավզիկե» պոեմը Չարենցը նվիրել է իր կյանքում ամենանշանակալից կանանց՝ Իզաբելային և Արփենիկին։ Նավզիկն այստեղ Չարենցի կնոջ իդեալն է։
Մերթ աղջկա նման, մերթ մանկական տեսքով, Մերթ որպես կին՝ տեսած երազի մեջ,— Մերթ իբրև կույս անեղծ, մերթ մի Մանոն Լեսկո — Պատկերացել է ինձ — իմ Նավզիկեն։ Մերթ սպիտակ, որպես մարմարոնյա արձան, Մերթ միկենյան կավե մի վազի պես,— Մերթ եբենյա մարմնով եգիպտուհի դարձած՝ Հմայել է հեռվից իմ Նավզիկեն։—
181. Ո՞ր նախադասության մեջ տրոհվող որոշիչ կա (նախադասությունները կետադրված չեն):
1) Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ ջրերը ջինջ լիճը լուսե… 2) Եղեգնյա ավելը ձեռքին գալիս է արդեն խուլ մի պառավ։ 3) Հողը՝ չոր ու տեղ-տեղ ճաքճքած, ագահորեն ներքաշում էր ջուրը։ 4) Ամռան շոգին երբ արևն այնքան մոտ է ջերմությունը շատ, առվի եզերքին միշտ էլ կարելի է տեսնել Լառ-Մարգարին:
Հիպի ենթամշակույթ, որն առաջացել է ԱՄՆ-ում։ Ծաղկուն շրջանը եղել է 1960-ականերին, Հիպիների կարգախոսն է «<<Սեր այլ ոչ թե պատերազմ>>: Առային անգամ ”հիպի” բառը հնչել է Նյու-Յորքի հեռուստաընկերություններից մեկի եթերում:Այդ բառը ուղղված էր երիտասարդների մի խմբի, որոնք պայքարում էին Վիետնամի պատերազմի դեմ: Նրանք հանդես էին գալիս երկար մազերով, ջինսերով և անփույթ շապիկներով, նաև հիպիները լսում էին RoknRoll և օգտագործում էին թմրանյութեր: Այդ ժամանակ ընդունված էր ”տեղեկացված լինել” (to be hip) արտահայտությունը, սակայն այս դեպքում հաղորդավարը օգտագործեց ”hippie” արտահայտությունը, որը նշանակում էր հետնախորշերում ապրեղ և վատ տեսք ունեցող:
169. Նշել այն թվերը, որոնց տեղում ստորակետ պետք է դրվի (նախադասությունները կետադրված չեն):
Պատմության ամենից լուսաճաճանչ մտքի հնոցում ծնված (1) հոմերոսյան պոեմները վերացած աշխարհի արձագանքն են՝ (2) հունական շողշողուն առասպելների տեսքով: Այդ առասպելներում պատկերների են վերածվում վաղնջական հասկացությունները, որ ունեին մարդիկ բնական երևույթների մասին, (3) կամ ներկայացվում է աշխարհի թշնամական ուժերի նախնյաց պայքարը։ Նրանցում մարդկային հոգու խանդավառ բնապաշտությունը (4) իր թարմությամբ զուգվում-զարդարվում է լույսի սաղարթների ու ջրերի հանդերձով։ Հունական հրաշքն անհրաժեշտ էր. (5) ողջ հին աշխարհը նախապատրաստել էր նրա գալուստը։ Բեղուն լռության մեջ, (6) երբ հելլենները իրենց մեջ կուտակում էին հողի ուժը, (7) Եգիպտոսն ու Ասորեստանը պահպանում էին իրենց առաջնությունը: Դարաշրջանի վաղնջության շունչը, սակայն, (8) նրանց տիրել էր, (9) թևաթափ արել:
Թեման՝ «Հայաստանի 1-ին հանրապետությունը». ա/ Հայկական պետականության ձևավորումն ու ամրապնդումը /էջ 177-181/ բ/ Հասարակական-քաղաքական կյանքը /էջ 183-184/ գ/ 1-ին հանրապետության մշակութային կյանքը /էջ 188-190/-/բանավոր, նաև այլ աղբյուրներ/.
Չարենցին և իր գրական ստեղծագործություններին ծանոթ եմ արդեն երկար ժամանակ։ Նրա բանաստեղծությունների թեման հիմնականում հայրենիքն ու կանայք են։ Գաղտնիք չէ, որ նա շրջապատված է եղել կանանցով և ունեցել է բազում սիրային պատմություններ տարբեր կանանց հետ։ Լինելով բանստեղծ չէր կարող իր սիրելիներին թողնել առանց բանաստեղծությունների և յուրաքանչյուրին ուղված ունի բանաստեղծական շարք։ Նրա կյանքում կարևոր դեր ունեցող կանանցից մեկը Կարինե Քոթանճյանն էր, ում նվիրված էր Չարենցի «Վահագն», «Աթիլլա» պոեմները և «Ծիածան» ժողովածուն։ «Ծիածան» շարքին ծանոթանալով ենթադրում եմ, որ Կարինեն Չարենցին հոգեպես մեծ աջակից կանանցից է եղել. Առավոտ կանուխ, երբ արև չկա, Լուռ զգում եմ ես,— Որ լուսե հոգին քնած աղջկա Մոտի՜կ է այնպես: Կարելի է նաև նկատել, որ Չարենցի ամենամեծ ճանաչում ունեցող բանաստեղծություններից մի քանիսը, ինչպիսիք են «Տաղ անձնական»-ն ու «Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ»-ը նվիրված են հենց Կարինեին։
Քնարիկ Հակոբյան 